”Het moederschap vind ik best zwaar”
Dat zei laatst een moeder bij het kinderdagverblijf tegen me. Iemand die ik nog helemaal niet zo lang en goed ken. Op de terugweg dacht ik jeetje wat moedig van die vrouw omdat zo te zeggen, dat hoor je niet zo vaak zo in deze directe bewoording. Ik hoor wel eens moeders om me heen puffen op school, de ochtendspits overleefd na weer een onrustige nacht door nog een baby, maar eerlijk gezegd ben ik dat zelf meestal. Volgens mij hangt hier nog wel een behoorlijke taboe omheen om eerlijk en open te zijn dat het soms gewoon verrekt zwaar is.
En dat is jammer vind ik, wij vrouwen moeten altijd sterk zijn, vooral onder elkaar, maar we kunnen elkaar veel beter steunen in deze pittige opgave. Het is niet niks om al die ballen in de lucht te houden en dan jezelf niet te vergeten. Vaak lukt het ons nog wel om al die ballen in de lucht te houden, maar vergeten we onszelf op de to do lijst te zetten. Bij mannen gaat dit vaak een stuk makkelijker en zonder schuldgevoel. Zouden wij dit niet ook beter willen kunnen? Tijd voor jezelf blokken, ook écht nemen en dat zonder schuldgevoel!
Dat gaan wij vanaf nu ook doen!
100% aandacht voor jou,
Alles even loslaten,
Niets doen alleen genieten……………………..
Het resultaat geeft je een ontspannende en enerverende ervaring, meer balans en het gevoel er te mogen zijn en te genieten! Ik voel me vaak herboren!
Gun jezelf dit ook?